Полнетата плешка е најомилен специјалитет на Струмичани, покрај дроб сармата, полнетите сплини и полнетото пиле.
Имаме многу сезонски јадења, но ова е врвот на нашата кујна, барем според многумина Струмичани кои го издвојуваат рецептот како најубав и најчесто правен за Велигден.
Новите фотографии допрва ќе дојдат, а овие ги собирав од порано објавените.
За ова јадење буквално сум ја изодела Швајцарија да најдам цела плешка, не исечена, зашто сегде ја сечат…Но со тек на време, почнавме да ги откриваме кланиците и сега можам да се снабдам благовремено со тоа што сакам.
Ама пак не е исто, јагнињата овде не се како нашите, не се колат мали и тн…
Како и да е, месото е преубаво, само не е како дома <3
Искрено, и во Скопје сме имале многу анегдоти при купување на плешка. Месарот веднаш сака д и удри сатар, а ние како улави викаме “НЕЕЕ” и сите шокирано следат што ќе да е ова, посебно во Веро 🙂
Како што се мајстори моите родители за ова јадење, посебно мајка ми, јас не сум, од многуте причини кои ги наведов, но како што знаете, не се откажувам, битно е да ви го претставам ова наше уникатно јадење. Далеку од дома, така е…
Состојки
- јагнешка плешка
- 150 гр ориз
- 250 гр џигер и други изнутрици
- 2 лажичиња сушено нане
- 3 млади кромидчиња
- (сува пиперка), други зачини, црвен и црн пипер, бибер во зрна, сол…
Постапка
- Најпрво за да се отстрани мирисот на јагнешкото, кој за некои е
претежок, убаво е да се остави со часови во ладна вода која ќе се менува
често, потоа ставете ја плешката во млеко или бело вино да одстои преку
ноќта, а истото сторете го и со изнутриците.
Подобро е јагнето да е женско, мирисот е послаб. - Потоа измијте ги убаво и почнете со подготовка на амурот за полнење.
По желба, варете ги или испржете ги изнутриците, бел џигер, црн, срце,
но може и само џигерче, исечени на коцки, јас само тоа ставам од изнутриците.
Оризот може да го пропржите подолго претходно, ако сакате. - Испржете младо кромидче, додајте го оризот со малку врела вода да
омекне, помешајте ги со изнутриците и додајте ги зачините и сувата
издробена пиперка, која не е обавезна, тоа така тогаш ми дошло 🙂 - Сега отворете ја плешката над ребрата внимателно, па продолжете да ја отварате, може со рака, а може и со дрвена лажица, нежно да ја протнувате. Не се плашете и да се отвори некаде каде не треба, и онака ќе шиете потоа 🙂
- Наполнете ја плешката со амурот, па со конец и игла сошијте го отворот.
- Премачкајте ја плешката убаво со сите зачини и ставете ја да се пече, по можност во земјена покриена тава, додајте зејтин и вода со црвен пипер и сушено нане.
- Прво печете на силно, да се зацрви, потоа намалете на многу тивко, спрема шпоретот и оставете така да се пече, со надгледување, 3 -4 часа.
Последниот час, откријте ја, додајте од амурот ако ви останало во
тавата или додајте млад компир и оставете да се зацрви плешката
одозгора.
Точни мерки на такви јадења не се потребни, користете ја својата
инвентивност, креативност, придржувајќи се сепак за основата на
рецептот.
Во Струмица, градот на пиперката, сувата пиперка е поретко застапена во традиционалната кујна, скоро ич, но ете сум ставала кога сум имала, сегде, пуста носталгија…
Се сервира со кисело млеко, зелена салата и младо кромитче.
Пријатно!
П.С. Оваа година ќе ја оставам тавата на 100 степени цела вечер, ќе следуваат фотки.
Фотките убави, но месото кога го сечев, се отвори розева убавина, изненадена бев колку убаво се испекло.
[gallery_one id=”6031″ view=”carousel” settings=”%7B%22pause%22%3A%2210000%22%2C%22speed%22%3A%221000%22%2C%22loop%22%3A%221%22%2C%22auto%22%3A%221%22%2C%22pager%22%3A%221%22%2C%22lightbox%22%3A%221%22%7D”]