☙ ❤︎ KOGA DAVAME HRANA, DAVAME LJUBOV I OBRATNO! ♡ BLOGOT E POSVETEN NA MOJATA IVA ❤︎ ❧
Оваа година решив да направам розева кошничка, па направив две, една помала, друга поголема.
Тестото е розево од цвекло, поточно сокот од цвекло, па немав доволно, потоа ставав и блендирано цвекло.
Многу понежни се во природа, сепак сум задоволна, здравје, поубави догодина 🙂
Нема да верувате, но во Струмица оваа преубаво јадење има можеби десет имиња!
Не ни можев да ги запаметам, но се чини секое маало има свое име!
Нашиот рецепт се разликува од другите краишта во Македонија по сосот кој се нарекува “ич” и најверојатно е дојрански рецепт, пренесен во Струмица во минатото, зашто дојранските јадења се забелуваат со јајце и лимон. Но таа кујна е веќе во изумирање, ете младите и не чуле за тој сос, што ја прави струмичката кујна уникатна во Македонија, права медитеранска и затоа гледам да ја сочувам од заборавот. Тој сос се користи за чорби, но и за сарма од лоза, тиквици, полнети пиперки и воопшто за сите долми-дулми.
Па веројатно од овде е и името кое се користи во мојата фамилија-глуу дулма, глува дулма, нешто како гола дулма 🙂
Овој пат оризот ми излезе и ќофтињата се направија како ежиња, баш декоративно, да сакав така да излезат, немаше да ми успее, сигурно. Пргав ориз некој 🙂
Прав пролетен ручек, лесен за правење, но и многу лесен за јадење, по кратко време сте гладни!
Кога пред 5 години го отворив фб профилот, бев тотална незналица за Интернетот.
Малку, по малку подучував за фб-от, но веднаш почнав да ставам рецепти, па отворивме фб страници и целосно се посветив на тоа.
Турското пиде е нешто како пица, само што има форма на чамец. Мислам дека најчесто е со мелено месо, но и со најразлични додатоци. За разлика од пидето, лахмаџунот, преубав нивни специјалитет е со мелено месо, без толку зеленчуци…Е сега сите си правиме по свое, а како и не би, турската кујна ми е најубава, најблиска, без да навлегувам повеќе во таа тема 🙂
Веќе имам објавено рецепт кој може да го видите овде.
Оваа пиде е со праз и карфиол, ептен здраво пиде 🙂
Тиквиците ги имаме преку цела година, па покрај класичните рецепти кои ги сакаме сите, испробувам и нови, мои идеи, но и други…
Еден таков, преубав рецепт, ми привлече внимание на Coolinarika минатата година и ме инспирира, па направив моја варијанта.
Кога го видов овој ролат прв пат, веднаш го направив зашто поубав ролат немам видено, секоја чест на креаторот.
Задоволна сум, ништо не би менувала, превкусен е како што е и преубав за око.
Оригиналната фотка ме воодушеви, а мислам дека ролатите прописно ги измалтретирав со моите фото сесии.
Направив два ролати, значи дупла доза, еден со обојување на крем сирењето со сок од цвекло и другиот ролат со подварен спанаќ и сафран.
При фотографирањето убавата боја од цвеклото не ми се појави. Следниот пат ќе ставам повеќе. Инаку оригиналниот рецепт е со боја од црвен пипер.
Дозите се за еден ролат.
Старинските колачиња од тетратката на мајка ми 🙂 , еден од нејзините специјалитети.
Минатата година ги беше направила за Велигден, па ми ги покажа на Скајп.
Ми се разнежни срцето…
Заради сите спомени, минатата година ги правев за Велигден и јас, посветено на баба ми Зонка, (зашто овој рецепт всушност е од неа), а таа правела гурбии за цела горна, Варош маала, била многу мерфетлика и баш уживала да прави за другите. Интересно, но тогаш тоа не се наплаќало како кетерингот денес, се правело од љубов, од аир, за аир, за среќа.
Морав да замрзнувам лани, се собраа многу колачиња, а после кога ги одмрзнав беа преубави. Денес случајно најдов уште едно пакетче, чудо како останало, па ми се најдоа за нови фотографии.
И за уште поголемо чудо, зашто никогаш не чувам толку долго ништо, и после цела година, исти си се, само кај да ги скријам, инаку оврт-заврт, си се дружиме 🙂
Еве го другиот рецепт за сармата од штавељ или блитва, а првиот може да го видите овде.
Сега искрено и не го знам точниот рецепт, ниту побарав, си направив по мое, со јајца и кисело млеко.
Преубава испадна, прв пат правам вака.
Значи кога се пече сармата како на претходниот рецепт, при крај се матат јајца, зависи од тавата, се додава киселото млеко, се меша и се полива врз сармите. Се запекува до саканата боја.
(Е мене ми пркна, фркна малку, оти многу замоабетисана бев на фб 🙂 )
Ептен декоративна ми излезе, а за вкусна, се знае, превкусна!
Следната ќе биде само со кисело млеко!
Пријатно!
Кошничката за која веќе има рецепт овде, полна со салата од јајца.
Во Швајцарија нема штавељ ни за лек, па најубава замена му е блитвата.
Но и таа е поинаква, огромна, листови како чадори…
Потешко се прави сармата од таквата блитва, ако е во врела вода, останува пластична, ако зоврие, отиде, ахаха… Затоа треба да се внимава.
Сармата од штавељ ја има неколку вида, а се прави и само посна, со ориз.
Значи со мелено месо и ориз, потоа полиена сарма, со јајца и кисело млеко и само со кисело млеко..
Дома кај нас се правеше секогаш со мелено месо и ориз, така и баба ми правеше. Ја сервираме со кисело млеко.
Но знам дека многу се прави и полиена со јајца или кисело млеко, па затоа ќе ви ги прикажам и овие рецепти.
Сармата со која растев ми е најубава на свет, симбол за пролетта, симбол за заедничкото готвење.
Слика 1
Мајка ми го пржи амурот, подготвува сé и пржи…
Слика 2
Татко ми ги остава крстозборките или некоја книга, влегува во кујна, зема столче и чека мајка ми да му принесе прибор, како хирургот што чека 🙂 Една тава со листови, друга тава за редење сарма, трета тава со амурот и мала чиниичка за правење сарма, зашто тој е мајсторот.
Слика 3
Мајка ми принесува и не мрда од кај масата, стои, пргава е, татко ми е хирургот, и само кажува што му треба, а она додава…Е кога е празник, оти сармата се прави еднаш неделно обавезно, тогаш се прави поголема тава и мајка ми си седнува, па двујчката си виткаат, мерак да ти е да ги гледаш!
Така некако ќе ги памтам секогаш и секогаш ќе им бидам благодарна што ми го дадоа тој модел 🙂
(Знам дека сум зборувала за тоа веќе…ама да си кажам пак…старост)
Често сармите и ние ги виткаме заедно, послатки се така, верувајте!
Заедничката енергија и љубов се вткајуваат и во храната 🙂
