Веќе имам објавено задушен ориз, се подготвува на рингла, значи не е класична тава ориз. Рецептот може да го видите овде.
А сега ориз со тиквички, на мој начин 🙂 Превкусно летно јадење!
Ознака: ориз
Бомбици од ориз и мелено месо
Бомбици од ориз имам одамна објавено, но како по обичај, на блогот, прво од поновите почнувам. И солени и благи, мене ми се превкусни. Ги правев со зеленчук, со слатко од дуњи чинам беше, убавини, ги имам на страницата “Со љубов, за вас”.
Ќе се потрудам да ги поставам овде и нив, брзо.
Овие се солени, со мелено месо.
Млади бамји
Кога ќе излезат првите бамји, па уште ако си во Македонија, што да се рече…
Бамји на сто начини ќе да е 🙂
Тиквички со ориз
Ете за овие фотографии зборував, и оние од претходниот рецепт, но нема да ми замерите, премногу фотографии се во прашање, премногу рецепти, и кога имам вака варијанти, најтешко е…
Веќе знаете, секој рецепт може да го направите и посен, а јас посните повеќе ги сакам (но овде има и јајце во сосот, не заборавајте!) 🙂
Чорба од јагнешка глава
Чорбата од јагнешка глава бара малку повеќе време на подготовка, ама затоа ми е една од омилените. Баш со ориз, така мајка ми ја прави, а така и баба ми ја праваше. Со лимон и јајце забелена, ништо посвежо во пролетта.
Не знам, но дали дека сум го вдишила воздухот за прв пат во пролет, или е друго во прашање, стварно не знам, но сите пролетни јадења ми се така длабоко врежани што аромата ја чувствувам пресилно секогаш, најомилени ми се 🙂
Чорбата од јагнешката глава е едно од тие јадења, а ние си го имаме како целосен оброк, не само како чорба пред главното јадење…
Пилав – пиљаф
Имаме толку многу рецепти за ориз, а и старите ги подновуваме…
Мене ми е омилено јадење, посебно нашиот ориз.
Во Струмица, оризот подготвен на овој начин го нарекуваме пиљаф. Всушност тоа значи ориз -пилав или пилаф на турски, но овој збор го користиме само за рецептот ориз и фиде во солена варијанта.
Вчера си поиграв малку и направив модерна варијанта, всушност уште едни Ивини момички.
Други варијанти на Ивини момички може да видите овде и овде.
Овие декорации навистина се прават брзо, само ви треба еден цилиндер, ништо друго.
Можете да направите од мала конзерва, отворете ја од горе и одоздола и може да ви користи.
Цилиндерот се става во чинивче и се полни, еден ред ориз, па магданос, па ориз со фиде, пак ориз.
Кога е преполно, се притиска оризот, а со другата рака цилиндерот се подига нагоре. На чинивчето останува оваа убавина 🙂
Сега да се вратиме на пиљафот, најомилениот ориз на Ива, децата многу го сакаат, зашто крцка…
Класичниот рецепт е варен ориз полиен со врел зејтин што има преубав вкус. Јас го правам малку поинаку, а се добива истиот ефект…
Знаете, со кочанскиот ориз е вистинакиот вкус, со другите видови, вкусот е гол…
Забелени ќофтенца
Нема да верувате, но во Струмица оваа преубаво јадење има можеби десет имиња!
Не ни можев да ги запаметам, но се чини секое маало има свое име!
Нашиот рецепт се разликува од другите краишта во Македонија по сосот кој се нарекува “ич” и најверојатно е дојрански рецепт, пренесен во Струмица во минатото, зашто дојранските јадења се забелуваат со јајце и лимон. Но таа кујна е веќе во изумирање, ете младите и не чуле за тој сос, што ја прави струмичката кујна уникатна во Македонија, права медитеранска и затоа гледам да ја сочувам од заборавот. Тој сос се користи за чорби, но и за сарма од лоза, тиквици, полнети пиперки и воопшто за сите долми-дулми.
Па веројатно од овде е и името кое се користи во мојата фамилија-глуу дулма, глува дулма, нешто како гола дулма 🙂
Овој пат оризот ми излезе и ќофтињата се направија како ежиња, баш декоративно, да сакав така да излезат, немаше да ми успее, сигурно. Пргав ориз некој 🙂
Прав пролетен ручек, лесен за правење, но и многу лесен за јадење, по кратко време сте гладни!
Сарма од штавељ или блитва
Во Швајцарија нема штавељ ни за лек, па најубава замена му е блитвата.
Но и таа е поинаква, огромна, листови како чадори…
Потешко се прави сармата од таквата блитва, ако е во врела вода, останува пластична, ако зоврие, отиде, ахаха… Затоа треба да се внимава.
Сармата од штавељ ја има неколку вида, а се прави и само посна, со ориз.
Значи со мелено месо и ориз, потоа полиена сарма, со јајца и кисело млеко и само со кисело млеко..
Дома кај нас се правеше секогаш со мелено месо и ориз, така и баба ми правеше. Ја сервираме со кисело млеко.
Но знам дека многу се прави и полиена со јајца или кисело млеко, па затоа ќе ви ги прикажам и овие рецепти.
Сармата со која растев ми е најубава на свет, симбол за пролетта, симбол за заедничкото готвење.
Слика 1
Мајка ми го пржи амурот, подготвува сé и пржи…
Слика 2
Татко ми ги остава крстозборките или некоја книга, влегува во кујна, зема столче и чека мајка ми да му принесе прибор, како хирургот што чека 🙂 Една тава со листови, друга тава за редење сарма, трета тава со амурот и мала чиниичка за правење сарма, зашто тој е мајсторот.
Слика 3
Мајка ми принесува и не мрда од кај масата, стои, пргава е, татко ми е хирургот, и само кажува што му треба, а она додава…Е кога е празник, оти сармата се прави еднаш неделно обавезно, тогаш се прави поголема тава и мајка ми си седнува, па двујчката си виткаат, мерак да ти е да ги гледаш!
Така некако ќе ги памтам секогаш и секогаш ќе им бидам благодарна што ми го дадоа тој модел 🙂
(Знам дека сум зборувала за тоа веќе…ама да си кажам пак…старост)
Често сармите и ние ги виткаме заедно, послатки се така, верувајте!
Заедничката енергија и љубов се вткајуваат и во храната 🙂
Јагнешка каварма со спанаќ и ориз
Еве една јагнешка тава која се прави брзо. Потребно е јагнешко филе кое се пржи кратко, сочно и меко е, на скара или грил тава, преубаво е.
Тримери-сарма со ореви
Денес во Струмица е Тримери, ден кога се оди кај армасаната девојка…
Текстот подолу го презедов од Интернет.
Јас само би додала дека кај армасаната порано одеа и во вторник навечер кога беа карневалите. Армасаната девојка треба да го препознае својот маскиран армасник меѓу сите што дошле, па така се случуваат многу анегдоти, има многу радост и смеа…
Не знам дали уште се практикува тоа, зашто сега редоследот на работите е поинаков или грешам…
Сé започнуваше со детскиот карневал на Прочка. Потоа чист понеделник и бел грав, па во вторник вечер карневалот, посета на армасницата и во среда Тримере, ручек кај армасаната…
Не знам како се сега адетите, зашто се додаде маскенбалот кој е од поново време во сабота или петок и се изгубив веќе, кога што беше…
Немам Интернет оваа недела, пишувам од кафетерија, набрзина, се извинувам за сите можни грешки, ќе поправам кога ќе можам.
Како и да е, оваа традиција сите Струмичани ја носиме во срце, пораснати сме со неа и на светот му покажавме што можеме.
Евлија Челебија пишувал за овие чудесни денови и ноќи во Струмица, а магијата ја знае секој Струмичанец.
Не сум била многу пати на Тримери, така испаднало, но од ум не ми излегуваат синиите покриени со бовчи, свилени и везени кои кријат прекрасни посни јадења…
Гравот и сармата се главни за тримерскиот ручек, покрај сите подолу наведени, ги готват мерфетлики жени, но начинот на кој се сервираат е за посебна пофалба.
Сета креативност доаѓа до израз, секоја година нешто ново, а сепак со сета почит кон традицијата.
Браво мои Струмичани! Продолжи со читање “Тримери-сарма со ореви”