☙ ❤︎ KOGA DAVAME HRANA, DAVAME LJUBOV I OBRATNO! ♡ BLOGOT E POSVETEN NA MOJATA IVA ❤︎ ❧
Не еден, та дури четири основни рецепти за чалбур имам, благодарност до пријателите кои ги кажуваат рецептите од нивните краеви, претежно јужните.
Еве еден струмички рецепт, со праз и сирење. Инаку чалбурот во основа е јајца, пуштени во водата, поточно во кашаста манџичка со сирење. Е сега дали лук, кромид или праз, кисело млеко или сирење и брашно, зависи од рецептот.
Во Македонија, бурекот наш насушен може да биде со сирење, со урда, со месо, со печурки…
Основно за бурекот е што се прави само со вода и зејтин. Нема јајца, нема кисела вода, нема кисело млеко, нема прашок за пециво, нема квасец.
За разлика од нас, Босанците под бурек подразбираат само со месо. Другото за нив се пити.
Овој ручек ми е еден од омилените во сабота, брзински, а многу вкусен и многу здрав.
Уште малку празот ќе ни биде главен, иако го имаме преку цела година и секогаш има место на трпезата. Но ќе го заменат многу други пролетни јадења, а тој секогаш ќе не поврзува со поладните денови.
Тешко ми е да ви давам прецизни дози, готвам за двајца, но и тоа не е адекватната мерка, зашто често ми е подготвено за презентација на блогот.
Мерките за вакви јадења мора сами да си ги пронајдете и прилагодите спрема семејството, првиот пат можеби ќе биде малку или многу, но следниот пат ќе знаете 🙂
Сабота пред Прочка е ден кој се нарекува Умрело дете за баничка. Тоа е стара традиција во Струмица кога се месат, сукат и виткаат баници во спомен на приказната за детенцето кое умрело за баничка со сирне, како велиме во Струмица…
Приказната зборува за тоа дека некогаш на тој ден некое сиромашно детенце барало да јаде баница со сирење, но никој не им помогнал на неговите родители да му направат баница ниту пак некој му дал да јаде. Тажна приказна од минатото, но можеби не е само во минатото…
Зад оваа приказна стои крајот на сиропусната недела кога постот станува построг. Млекото и млечните производи се јадат последно во оваа недела, а православната традиција налага не само да се изеде туку и да се поделат млечните производи со другите.
И за оние кои постат и за оние кои не постат, пораката од приказната е јасна.
Можеме ли да станеме подобри луѓе и конечно да се нарекуваме цивилизирани?
Тоа ќе го поверувам кога ќе нема гладни деца на Планетата!
Мојата најголема желба секогаш ќе биде да нема гладни и жедни деца!
Лебот наш насушен, често го месам дома сама, понекогаш во пекачот за леб-комплетна услуга, а и купуваме, има убав леб овде. Никако не можам да јадам топол леб, освен корката, па така најчесто дома имаме леб кој не е денешен. И најчесто го ставам кратко во рерна пред јадење, најубав ми е така, исечен на крупно, крцкав.
Оваа убавина не е никаква креација, се прави за 10 минути.
Правев набрзина, сечев покрупно, немав време, а излезе баш вкусно… И корисно 🙂 , го искористив лебот, спанаќот, а може да се искористи по желба тоа што имате дома. Воопшто не се раководете од рецептот, направете си по ваш вкус. Доколку ви се допаѓа, еве рецепт…за секој случај 🙂
Веќе имам објавено еден зелник инспириран од струмичкиот, може да го видите овде.
А ова е оргинал струмички, како знаат да кажат моите Струмичани.
Рецептот за тестото го добив од мојата почитувана пријателка д-р Љубинка Вета, која со љубов си ја негува традицијата, прави преубави специјалитети инспирирани од традицијата, но и нови, нејзини креации. Драга Љубинка, благодарам од срце, зелникот е преубав.
Сакам да им порачам на младите дека не треба да се плашат од работа со тесто, може да биде многу интересно. Треба само да имате добра воља.
Кај нас најчесто се прават баници, но исто така се прават и зелници кои ги викаме крашници.
Ова е малку модернизиран крашник, но во основа е струмичкиот рецепт од кој имам инспирација.
Наоколу се става брчкани кори врз една поголема, по желба фил, големата кора се префрла преку крашниците, се мести како фалти или поинаку, а во средина се става фил по желба. Тоа е крашник, а ова е една варијанта.
Стар, традиционален рецепт во струмичко-дојранскиот крај.
Пред некој ден им носев на колегите од курсот по француски, воодушевени беа, секако.
И по којзнае кој пат ќе речам, штета што светот вкусува вакви убавини само од нас, поединци, кои ја шириме нашата убава кујна, ги гледаме сите како се воодушевуваат и срце ни се кине, што да кажам повеќе… Continue reading “Pinirlii”
Pogačata ja pravev vo dekemvri, ja čuvav da ja objavam sega, preubava e, razlistana, vkusna. Moram da vi kažam deka prv pat koga ja pravev beše so gotovo lisnato testo, nemav trpenie, odlična izleze i togaš. Sega malku ja “komplicirav”, no zadovolna sum mnogu. Continue reading “Ivina pogača sončogled”
Zimska bajka, sneg, snegulki…Barem koga paga ne e tolku ladno…
Edno od najubavite jadenja koga vrne sneg e taranata ili traano po strumički, me poteseka baš na snegulki… Continue reading “Tarana-traano”
