Tag: шербет

Виени гурабии, две варијанти

 

Старинските колачиња од тетратката на мајка ми 🙂 , еден од нејзините специјалитети.
Минатата година ги беше направила за Велигден, па ми ги покажа на Скајп.
Ми се разнежни срцето…
Заради сите спомени, минатата година ги правев за Велигден и јас, посветено на баба ми Зонка, (зашто овој рецепт всушност е од неа), а таа правела гурбии за цела горна, Варош маала, била многу мерфетлика и баш уживала да прави за другите. Интересно, но тогаш тоа не се наплаќало како кетерингот денес, се правело од љубов, од аир, за аир, за среќа.
Морав да замрзнувам лани, се собраа многу колачиња, а после кога ги одмрзнав беа преубави.  Денес случајно најдов уште едно пакетче, чудо како останало, па ми се најдоа за нови фотографии.
И за уште поголемо чудо, зашто никогаш не чувам толку долго ништо, и после цела година, исти си се, само кај да ги скријам, инаку оврт-заврт, си се дружиме 🙂

Continue reading “Виени гурабии, две варијанти” →

Ивини тортици

 

Тортиците сум ги правела 2014 година, не сум ги објавила никогаш како и многу други рецепти.

Направени се од пченица, ореви и слатко од портокал.

Здрав десерт, но и оброк за време на пости.

Continue reading “Ивини тортици” →

Татлии-татлија

 

Штом дојде пролетта во Струмица, се прави татлии со пресно сирење.
Се прави за Прочка, за Велигден, но и во обични денови.
Многу брзо се прави, ама сепак треба да ти се погоди, како велиме и на изглед, и на вкус и на шербет.

Инаку кај нас Струмичани, множината се користи да се изрази еднина, па така татлија тава е татлии. И едно парче е татлии. Токму тоа е една од главните одлики на струмичкиот дијалект, сигурно сум кажала веќе. Мислам дека се вели и татлииј, тоа ј едвај се слуша.
Но заради природните миграциските процеси, веќе овој говор е во изумирање.
Затоа од време на време го користам и на блогот, тоа е мојот јазик кој го употребувам и денеска, јазикот на кој сеуште си мислам 🙂

Татлиита често се меша со равании. Но разликата е огромна, раваниита не е со пресно сирење, а може да и се додаде ореви, бадеми…
Татлијата е без додатоци и се прави со пресно сирење.

Секако во Струмица опстојуваат повеќе рецепти во зависност од потеклото на оној што ја прави.

Continue reading “Татлии-татлија” →

Моите кекси

 

Неодамна без воодушевена од едни бисквити и ме фати мерак да пробам да ги направам сама. Немам рецепт, но состојките воглавно се напишани на опаковката. Малку импровизирав по мој вкус и задоволна сум многу, за мене тоа се едни од најубавите кекси кои сум ги пробала воопшто.
Не знам кој е вистинскиот збор за кекси како овие, ние така велиме дома.

Continue reading “Моите кекси” →

Кадаиф

Покрај  дроб сармата, традиционално, правиме и кадаиф. Прочка без кадаиф не бива, велат.

 

Ама велат кога се старее, почнуваме да живееме во минатото и зборуваме само за минатото…
Точно е, како натежнуваат годините, така новото време, тешко ни паѓа. највиталните се прилагодуваат некако, но сигурно ова не е наше време!
Ова е време на младите, како што во мојата младост, наше беше времето… Continue reading “Кадаиф” →

Слатко од портокали

Ова слатко е и од кората на портокали, но и од помали и поголеми парчиња од портокали, а ставив и еден лимон. Количина сами си одредувате, ги мерите портокалите пред варење, кога ќе ги подготвите во парчиња, фигури и полжавчиња. Најубаво е портокалите да имаат дебела кора.
Е сега цела година имаме портокали, кога со дебела кора, кога со тенка, ниту сезона се знае, ниту вкусот е ист како оној кој го носиме во нашите сеќавања…
Сепак нека има малку, токму како се правело порано, од сé помалку.

Continue reading “Слатко од портокали” →

Slatka pogača

Pogačata ja pravev za Vasilica, no može da ja napravite koga sakate…
Kako što veke rekov, majka mi pravi presno lepče i za Vasilica, samo go pravi blago, mu stava šerbet od sarliita ili baklavata. Continue reading “Slatka pogača” →